Metoda new

Awareness Through
Movement – ATM
czyli
Świadomość
poprzez RUCH

Metoda Feldenkraisa

Metoda Feldenkraisa to forma pracy z ciałem, której celem jest poprawa funkcjonowania narządu ruchu. Opiera się na wiedzy z zakresu anatomii, fizjologii, człowieka, jako nierozerwalnej całości psychofizycznej.

Jest uznaną na świecie metodą o charakterze terapeutycznym (w Szwajcarii jest refundowana z funduszu ubezpieczeń społecznych).

Metoda Feldenkraisa wykorzystuje łagodny i łatwy do wykonania ruch do rozwoju uważności i świadomości ciała, w celu wykrycia zbędnych napięć mięśniowych i poszukiwania nowych, bardziej optymalnych wzorców ruchowych.

Dzięki temu możliwe jest zwiększenie zakresu ruchu, jego płynności, elastyczności, koordynacji oraz dotarcie do wrodzonej zdolności do łatwego i efektywnego sposobu poruszania się bez niepotrzebnego napięcia mięśni i bez bólu.

Zasadnicze tezy metody

W metodzie wyróżnia się kilka podstawowych tez. Pierwsza z nich zakłada zdolność człowieka do uczenia się przez całe życie. Proces uczenia się polega na zbieraniu informacji z zewnątrz, przyswajaniu ich, przetwarzaniu i modyfikowaniu zachowania, dostosowywania go do otaczającego świata. Aby iść czy biec nasz układ nerwowy zbiera informacje o otoczeniu zewnętrznym i wewnętrznym (teleceptory, priopriocepcja tzw. czucie głębokie), przetworzyć je i wysłać sygnały do poszczególnych mięśni, aby odpowiednio się skurczyły lub rozluźniły.

Druga bazowa teza mówi o tym, że proces uczenia się przebiega optymalnie w sytuacji wolnej od stresu, gdy układ nerwowy nie musi korzystać z wyuczonych schematów i może kreować nowe strategie.

Kolejna teza wskazuje, że im mniejsze natężenie bodźców z zewnątrz tym większa wrażliwość układu nerwowego. Np. w hałasie nie słychać szeptu, podczas wypadku nie czuć bólu.